قدرت شگفت آور زبان پارسي و حقارت توركي

پرچم های اتحاد

ایران کشوری است که از نزدیک به سه هزار سال پیش تاکنون با با گردآمدن اقوام آریایی (ماد + پارت + پارس + سکاها و...) زیر یک پرچم تشکیل شده است و از کهن‌ترین کشورها با مرزهای آشکار سیاسی و فرهنگی به‌شمار می‌آید.

مادها (نیاکان پارس ها و پارت ها  و کُردها و آذري ها) برای نخستین بار این کشور را برپا کردند. این کشور هم‌واره مورد یورش اقوام بیابان‌نشین بوده است. گاهی این اقوام خود آریایی بوده‌اند (سکاها یا همان تورانیان) و گاهی هم غیرآریایی بودند مانند اعراب یا ترکان-مغولان که از شمال کشور چین به سوی ایران یورش آوردند.
 
مرزهای کشور ایران بارها کوچک و کوچک‌تر شده ولی فرهنگ ایرانی در میان اقوام دورمانده از مام میهن هم‌چنان زنده مانده و سرانجام مرزها بازپس‌گرفته شده است. برای نمونه پس از یورش اسکندر مقدونی مرزهای ایران از هم پاشیده بود ولی اشکانیان (پارتیان) و ساسانیان دوباره مرزهای ایران بزرگ را بازپس‌گرفتند. اعراب به ایران تاختند و پس از چند صد سال مبارزه‌ی پی‌درپی باز ایرانیان در زمان صفویان توانستند مرزهای ایران را به شکوه گذشته بازگردانند. (تا همین 300 سال پیش)

قاجارهای ناکارآمد و فاسد نیمی از مرزهای ایران صفوی را با دسیسه‌های روسیه و انگلیس از دست دادند. سال‌ها است که بخش‌هایی از ایران بزرگ یعنی اران و قفقاز (جمهوری آذربایجان جعلی) و البته بخش‌هایی از کشور ترکیه (کشور 91 ساله) که در آن اقوام ایرانی‎‌تبار و ایرانی‌زبان کُرد زندگی می‌کنند به اشغال درآمده است. بخش‌های شرقی ایران و خراسان بزرگ و آریانای کهن نیز با دسیسه‌ی انگلیس و قراردادهای تحمیلی از ایران‌بزرگ جدا افتاده‌اند.

تاریخ نشان داده که ایران‌بزرگ حتی پس از صدها سال باز تشکیل خواهد شد. ایرانی که ترکیبی از همگی اقوام ایرانی: کُرد + آذری + خراسانیان + لُر + گیلک + ارمنی + گرجی + پارسی‌زبانان + بختیاری‌ها و ... است. ایران بزرگ‌فرهنگی را نباید فراموش کرد و هم‌واره باید آن را به یاد داشت.